Maandagavond 1 mei samen met Bernard naar het veld gegaan om een eerste vliegpoging te wagen.
Het weer was goed. Erg weinig wind, een flauw zonnetje vlak boven de horizon in het oosten.
Na instoppen van de 3S 3000 werd gecheckt en ging het sein op groen.
Bernard gooide de Big LBSU-35 met een licht worp het luchtruim in. Ik had vooraf de knoppel iets opgetrokken om niet meteen een neus in het gras te krijgen. Het model steeg echter prachtig mooi in een rechte lijn op. Na even hoogte nemen werd de eerste bocht ingezet wat ook goed verliep. De roeruitslagen waren best in orde. Wel bleek dat flink up moest worden getrimd. De knuppel bij start iets optrekken bleek zo een goede keuze. Na trimmen en met vol gas vloog het model prima.
Wat wel meteen op viel was dat het model geen snelheid maakte, het vloog als het ware als een slak. Bij minder gas werd de besturing moeilijk. Bij weinig gas viel niet meer te sturen.
Het geluid bleek behoorlijk, niet zo mooi eigenlijk. Het vliegbeeld was wel oké. De snelheid met de toegepaste 8 x 4 was echter gewoon te laag.
Na een vijftal minuten vloog ik laag aan voor de landing. Ik vloog daarbij voor de zon langs en prompt verloor ik de controle over het model, kennelijk kon ik hem door het tegenlicht niet goed genoeg meer zien. Een crash in het pas gemaaide gras was het gevolg.
De schade viel nog mee. De romp was gebroken ter hoogte van de propelleropening. De neus was er ook af.
Thuis na een uurtje wringen en lijmen was het model weer voldoende opgeknapt voor een nieuwe poging. Ik heb wel eerst nog met wingtape een zekere decoratie aangebracht in de hoop hem een volgende keer wel goed te blijven zien.
Het CG lag bij deze eerste vlucht op 493 mm vanaf de achterzijde van de hoofdfoamplaat. Dit met de batterij maximaal voorin voor zover de klittebandsluiting die goed toe liet. In de vlucht moest worden up getrimd, de neus wilde te veel naar beneden. De batterij zou dus wellicht wat meer naar achteren mogen, het CG zo dus meer naar achteren. De batterij nu maximaal naar achteren leggen gaf een CG van 485 mm, ca. 8 mm meer naar achteren dus.
Uiteindelijk heb ik ervaren dat bij een CG van 500 mm vanaf de foamboardplaat achterzijde het beste vlieggedrag ontstond.
Op zondag 7-5-2017 opnieuw een vlucht gemaakt.
Fred gooide het model op. Ik kon het model onder controle krijgen en een aantal rondjes vliegen. Er was wat crosswind. Toen ik wilde gaan aanvliegen om te landen ging het niet goed. Door snelheid verminderen werd besturen te lastig. Ik kon een keer een doorstart maken maar bij de tweede maal aanvliegen ging het fout. Ik vloog uiteindelijk met heel lage snelheid in een boom en het model dwarrelde naar beneden de sloot in. Geen stukken echter, alleen wat modder op de neus.
Thuis heb ik de 8 x 6 uitgeprobeerd. Die bleek net te kunnen. Trok statisch gemeten 58 A ofwel ca. 630 W. Ik mat ca. 1200 g thrust.
Maar belangrijker, ik ontdekte dat de motor enorme resonantie gaf bij half gas. Dat zag er dreigend uit en daar moest wat aan gedaan worden. Daarom een plankje boven de motor erbij gelijmd en de motor helemaal uitgebouwd en opnieuw gemonteerd met een aluminium kruisje voorop het houten spantje. De resonantie was nog niet weg. Pas toen ik de grote conusschroef verving door een simpele gewone moer, bleek de resonantie voldoende onder controle.
Op naar weer een poging.
Donderdagavond 11-5-2017 gooide Bernard het model opnieuw op. Dat ging goed. Het model vertrok redelijk rechtdoor op. Ik kon enkele circuits vliegen en een op zich best nette landing maken. Het CG en het stuurgedrag leken niet zo slecht. Ik hoefde met deze 8 x 6 niet steeds vol gas geven om goed bestuurbaar in de lucht te blijven. Omdat het ging regenen konden geen vervolg vluchten worden gemaakt.