Woensdag 6 augustus nam ik de Sukhoi mee naar het veld om een eerste indruk op te doen.
Tweemaal deed ik een poging om een start te maken met enkel even los komen en dan meteen te stoppen.
De ervaringen waren leerzaam maar gaven huiswerk, c.q. ombouwwerk.
De Sukhoi had net genoeg vermogen om op snelheid te komen.
Het sturen bleek lastig. Ook het rechtuit rijden.
De wieltjes achter staan eigenlijk te dicht bij elkaar en daardoor wiebelt de Sukhoi te gemakkelijk en moet je oppassen dat niet vleugeltips het gras gaan raken.
Rechtdoor rijden bleek best lastig. Minder uitslag op het voorwiel hielp maar het blijft opletten.
Los komen zonder flaps lukte niet, met 80 % flaperon ging het wel. Dit op het eind van het veld bij volledig windstil weer.
Na loskomen gas terug en de Sukhoi stak de neus naar beneden. Daar zit een pinnetje in en dat prikte in de grond waardoor de neus afbrak.
Mede door de schok daardoor bleek de 5 mm as in de voorwielretract meteen krom te zijn geworden.
Reparatie van neus en asje waren gelukkig goed te doen. Het pinnetje moet er uit blijven.
Deze tests werden met 3 S en 75 % throttle gemaakt. Dat blijkt geen best idee. De kracht is te oncomfortabel.
Daarom besloot ik de Sukhoi te gaan ombouwen naar 6 S met bijbehorende 6 S edf. Met 2100 kv motoren CW en CCW.