Op woensdag 18-9-2019, het was een prachtige ochtend, werden de drie wieltjes voor een eerste keer op ons vliegveld gezet voor een eerste testvlucht.
De test verliep goed.
Bij de eerste poging kwam de Cessna niet van de grond. Het ontbrak aan lift.
Voor een tweede poging de uitslag van het hoogteroer vergroot zodat de staart beter naar beneden werd geduwd. Met de staart flink naar beneden gericht genereerde het symmetrische vleugelprofiel voldoende lift en steeg de Cessna rustig op. Het vermogen van de twee 3542 1250kv motoren bleek maar magertjes uit te vallen. Steeds moest ik met flink up op de knuppel vliegen. Het lukte niet om deze up uit te trimmen. De staart moest in de vlucht dus steeds behoorlijk naar beneden gericht blijven. Na twee minuutjes met prima landing binnen gekomen.
Voor een tweede vlucht met dezelfde batterijen, twee 3 S 5000 mAh, eerst de batterijen iets meer naar achteren geplaatst om het zwaartepunt wat meer naar achteren te leggen. Nog steeds wees de neus nog omlaag bij optillen van de voorste bar die op 27 % was ingebouwd. De tweede vlucht verliep ook goed met eveneens een nette landing. Maar nog steeds volop up geven met de knuppel was nodig.
Met nieuwe batterijen een derde vlucht van ca. 4 min gemaakt nadat eerst de batterijen weer wat meer naar achteren werden geplaatst. Maar nog steeds hetzelfde, nog steeds up nodig. Ook nu een nette landing.
Conclusie:
Het symmetrische profiel is met het magere vermogen geen beste keuze en heeft een flinke positieve instelhoek nodig om voldoende basislift te genereren.
Het rendement van motoren en propellers valt te mager uit.