Marc Keulemans had thuis nog een restant liggen van een bouwdoos van een 2 meter zwever, niet elektrisch maar om op te trekken, met polyester rompje.
Marc kwam er niet meer aan toe om een en ander af te bouwen en vroeg me of hij er mij een plezier mee kon doen.
Er zat nog een probleempje aan de abachi styropor beplankte vleugels, daar was ooit brandstof methanol met olie op gemorst waardoor een vleugel door en door vettig was geworden waardoor daarop niets meer hechtte.
Ik heb met dank de spulletjes mee naar huis genomen.
Ik had het ideen hiermee eens te proberen om snel een zwever te bouwen met een van Alex gekregen motortje hoog toeren met kleine 5 inch propeller als pilonmotortje en om eens te proberen het stabilo direct op een servo aan te sturen.
En zo gedaan.
Na een weekje was het zwevertje klaar om uit te proberen, zij het nog zonder folie of iets dergelijks.
Het idee was om alleen een hoogte- en richtingsroer te monteren en de vleugels met vaste vee stelling aan elkaar te lijmen zonder rolroeren.
Het pilonmotortje moest vast juist voor de vleugel op de romp worden gemonteerd.
Bij de eerste testvlucht bleek het toestel niet te besturen. Er kon een bocht worden ingezet maar de controle was dan feitelijk weg en moest met capriolen een nood/crash landing worden gemaakt.
Daarom een tweede testvlucht gemaakt met meer lood in de neus omdat verondersteld werd dat het toestel staartlastig was. De repatie was niet veel werk omdat alleen cyanoacrylaatverlijmingen waren los gekomen. Ik hoefde alleen de onderdeeltjes met witte houtlijm weer aan elkaar te lijmen.
Echter, ook bij de tweede testvlucht hetzelfde verhaal. Opnieuw een soortgelijke crash en reparatie.
Ik besloot hierna om toch rolroeren te monteren. Die waren oorspronkelijk ook bij dit model voorzien.
Met deze rolroeren werd de derde testvlucht redelijk succesvol. Het toestel bleek bestuurbaar en wilde redelijk vliegen. Toch kreeg ik er geen echt goed gevoel bij. Het toestel leek wispelturig, leek niet tot rust te kunnen worden gebracht.
Daarom besloten weer wat lood uit de neus te halen om tot een cg van ca. 32 % ofwel 65 mm leading edge te komen.
Bovendien het toestel uitgewogen met een 3000 i.p.v. een 1800 mAh 3S accu.
En tevens het toestel geheel netjes met wingtape en een beetje krimpfolie aangekleed.
Op woensdagmorgen 9-10-2024 bij best nog wat wind weer een testvlucht gemaakt.
En die verliep succesvol.
Het toestel bleek best goed bestuurbaar en niet meer problematisch kritisch.
Ik kon een best lange vlucht maken met de 3000 mAh 3 S accu ondanks ontbreken van enige thermiek.
